شاید دعای مادرت زهرا بگیرد
آقا بیا تا با ظهور چشم‌هایت
این چشم‌های ما کمی تقوا بگیرد
آقا بیا تا این شکسته کشتی ما
آرام راه ساحل دریا بگیرد
اقا بیا تا کی دو چشم انتظارم
شب‌های جمعه تا سحر احیا بگیرد
پایین بیا خورشید پشت ابر غیبت
تا قبل از آن که کار ما بالا بگیرد
آقا خلاصه یک نفر باید بیاید
تا انتقام دست زهرا را بگیرد
اللهم عجل لولیک الفرج
اللهم عجل لولیک الفرج
اللهم عجل لولیک الفرج
اللهم عجل لولیک الفرج
اللهم عجل لولیک الفرج
اللهم عجل لولیک الفرج
اللهم عجل لولیک الفرج
اللهم عجل لولیک الفرج
اللهم عجل لولیک الفرج
اللهم عجل لولیک الفرج
اللهم عجل لولیک الفرج
برنامة سمت خدا از پر مخاطب‌ترین برنامه‌های شبکه سه سیماست که با دعوت از اساتید و اندیشمندان موضوع‌های دینی را با زبان ساده و جذاب در اختیار بینندگان خود قرار می‌دهد. ماندگاری در برخی از برنامه‌های آن به طرح مباحث دینی از جمله مهدویت می‌پردازد. پرسش «آیا امام زمان-عجل الله تعالی فرجه الشریف می‌خواهد که ما زندگی را به بندگی تبدیل کنیم؟» در یکی از این برنامه‌ها و در تاریخ 13/4/1391 مطرح شده است و پاسخ ذیل را از ایشان می‌خوانیم.
دانلود کار بسیار زیبا و پر طرفدار به طاها به یاسین با صدای علی فانی. لطفا برای دانلود به ادامه مطلب بروید.
متاسفانه سیستم آمارگیر تم دیزاین با مشکل مواجه شده و ما به طور موقت از پیچک استفاده می کنیم امیدوارم که آمارم دوباره برگرده
یا مهدی
التماس دعا
«نفس زكيّه» يعني فرد بيگناه، پاك، كسي كه قتلي انجام نداده است و جرمي ندارد.
بقیه در ادامــــــــــــــــــه مطلب
آیت الله سبحانی اظهار داشتند : قرآن ولی مستور- امام زمان (عج)- را بزرگترین نعمتی می داند که برای هدایت مردم می کوشد .
به
گزارش پایگاه اطلاع رسانی بصیرت ، آیت الله جعفر سبحانی در ششمین جلسه از
سلسله مباحث کلام اسلامی که روز گذشته در سالن اجتماعات مدرسه علمیه عالی
نواب برگزار شد ، گفتند : بدعت سه رکن دارد .........
می خواهیم سال تولدت کاری کنیم تا دلت شاد شود....
خواستم برای عضويت حلقه شرط بگذارم روز تولد اقا حجاب داشته باشيد اما حرفي كه دوستم زد جگرم را سوزاند او گفت اين روزها امام زمان را به كليپس هاشان ترجيح مي دهند گفتم اجباري نيست برای عضویت حلقه حجاب داشته باشين اما واقعا يک روز فقط يه روز حجاب واقعي نه مثل خواهرانم كه امروزه روسري هاشان تا فرق سرشان است و چادر مي پوشن نه حجاب واقعي داشته باشید آیا حضرت مهدی ارزشش را ندارد فقط یک روز.
حالا شرايط و كارايي كه اعضا بايد روز تولد مولا بكنند و ثوابش را بگذارند
برای ظهور امام زمان و من میدانم کسی که هدیه ای برای حضرت مهدی
ببرد
مولایمان دست خالی نمی گذاردش پس یا علی
۱. خواندن سوره یس
۲.کمک به پدر و مادر یا به خلق آن روزتان را وقف حضرت مهدی بکنید
۳.خواندن دعای الهی عظم البلا و بعد ان ۷ بار یا وهاب
(به منظور سریع مستجاب شدن دعا)
۴. گفتن ۳۱۳ صلوات
تمام شد هدیه ای که ما بچه شیعه ها ی ایرانی امسال روز تولد آقا بهش میدن برای شرکت بگین اسمتون رو بنویسم خبر انتشار پیدا کنه حضرت زهرا منتظره
...
با تشکر از وبلاگ بچه شیعه...
...
لطفا در انتشار پیام کوشا باشید...
...
نگاه نافذ مولا همواره همراهتان باد...
علي بن محمد سمري
ابوالحسن علي بن محمد سمري، چهارمين و آخرين سفير حضرت ولي عصرعليه السلام است. وي بعد از رحلت حسين بن روح به مقام سفارت منصوب شد و مدت سه سال عهده دار اين منصب بود. سمري از خانداني متدين و شيعه بوده است که در خدمت گزاري به «سازمان اماميّه» از شهرت زيادي برخوردار بودند و همين اصالت خانوادگي او، باعث شد که در امر سفارت با مخالفت چنداني روبه رو نگردد. سمري فرصت زيادي براي فعاليت نداشت؛ به همين دليل مثل نوّاب قبلي نتوانست فعاليت هاي گسترده اي انجام دهد و تغييرات قابل ملاحظه اي در روابط خود و وکلا به وجود آورد؛ ليکن اعتقاد شيعيان به جلالت و وثاقت او، مثل ساير نواب بود و وي مورد قبول و تسالم عموم شيعيان قرار گرفت. شش روز قبل از رحلت او توقيعي از سوي امام دوازدهم صادر شد که در آن صاحب الامرعليه السلام مرگ نايب چهارم را پيشگويي و زمان مرگ او را نيز تعيين کرده بود. متن اين توقيع شريف، نماينگر پايان غيبت صغري و انقطاع نيابت خاصه و آغاز غيبت کبري و نيابت عامه است. اين توقيع در بسياري از کتاب هاي حديثي با اختلاف اندکي آمده است. در سال 329 ه .ق وفات یافت و قبر او در بغداد است.
«خُروج دابةالارض» به معناي بيرون آمدن جنبنده زمين است. اين پديده هم در روايات شيعه و هم در روايات اهل سنّت، مورد اشاره قرار گرفته و از آن به عنوان «اَشراط السّاعة» و يکي از نشانه هاي نزديک شدن قيامت ياد شده است. شيخ طوسي روايتي از پيامبرصلي الله عليه وآله، نقل کرده که آن حضرت فرمود: «به ناگزير ده چيز قبل از قيامت رخ خواهد داد: سفياني، دجّال، دود، دابة، خروج قائم، طلوع خورشيد از مغربش، نزول عيسي بن مريم عليه السلام، خسف به مشرق، خسف به جزيرةالعرب و آتشي که از قعر عدن خارج مي شود و مردم را به سوي محشر مي برد».در مورد تطبيق اين کلمه، بناي قرآن بر اجمال و ابهام بوده و تنها وصفي که براي آن ذکر کرده اين است که با مردم سخن مي گويد و افراد بي ايمان را اجمالاً مشخص مي کند، ولي در روايات اسلامي و سخنان مفسران، بحث هاي فراواني در اين زمينه ديده مي شود. در يک جمع بندي مي توان آن را در دو تفسير خلاصه کرد. گروهي آن را يک موجود جاندار و جنبنده غيرعادي از غير جنس انسان، با شکل عجيب دانسته اند و براي آن عجايبي نقل کرده اند که شبيه خارق عادات و معجزه انبيا است. اين جنبنده در آخِرُالزّمان ظاهر مي شود و از کفر و ايمان سخن مي گويد و منافقان را رسوا مي سازد و بر آنها علامت مي نهد. جمعي ديگر به پيروي از روايات متعددي که در اين زمينه وارد شده، او را يک انسان مي دانند؛ يک انسان فوق العاده، يک انسان متحرک و جنبنده و فعّال که يکي از کارهاي اصلي اش جدا ساختن صفوف مسلمين از کفار و منافقان و علامت گذاري آنان است. حتي از بعضي روايات استفاده مي شود که عصاي موسي و خاتم سليمان، با او است. مي دانيم که عصاي موسي، رمز قدرت و اعجاز، و خاتم سليمان رمز حکومت و سلطه الهي است. بنابراين او يک انسان قدرتمند و افشاگر است.
صاحب الامر
يکي از لقب هاي حضرت مهدي عليه السلام «صاحب الامر» است. امام صادق عليه السلام درباره اتفاقات هنگام ظهور مي فرمايد: «در اين زمان هر کس از فرزندان علي عليه السلام که در مدينه است، به مکه مي گريزد و به صاحب امر مي پيوندد و صاحب امر به سوي عراق روي مي آورد...». اگرچه بقيه ائمه عليهم السلام نيز صاحب امر امامت بوده اند؛ ولي به خاطر عظمت امر امامت وقيام آن حضرت، اين لقب درباره حضرت مهدي عليه السلام متداول تر است. البته آنچه بيشتر در روايات آمده «صاحبُ هذا الامر» است؛ ولي رفته رفته اين ترکيب در زبان مردم به «صاحب الامر» تبديل شده و به عنوان يکي از القاب آن حضرت قرار گرفته است.
شمايل قائم محدّثان
معتبر از شيعه و سنّي، بنابر احاديث بسيار از رسول اکرم صلي الله عليه و
آله و سلّم و امام علي عليه السلام و ديگر امامان عليه السلام، شمايل و
اوصاف امام مهدي (عج) را در کتابهاي خويش آورده اند: «چهره اش گندمگون،
ابروانش هلالي و کشيده، چشمانش سياه و درشت و جذاب، شانه اش پهن، دندانهايش
برّاق و گشاده، بيني اش کشيده و زيبا، پيشانيش بلند و تابنده، استخوان
بندي اش استوار و صخره سان، دستان و انگشتانش درشت، گونه هايش کم گوشت و
اندکي متمايل به زردي که از بيداري شب عارض شده،خالي مشکين بر گونه ي راستش
پيچيده و محکم، موي سرش بر لاله ي گوش ريخته و به قولي به دوشش ريخته،
اندامش متناسب و زيبا و نگاهش دگرگون کننده، خروشش درياسان فريادش همه گير
و...
غيبت کبري (غيبت تامه) با به پايان رسيدن غيبت صغري در سال 329 ه . و رحلت چهارمين سفير امام عليه السلام آغاز شد و تا امروز نيز ادامه دارد و تا فرا رسيدن روز ظهور آن حضرت ادامه خواهد يافت. از جمله ويژگي هاي اين غيبت عبارت است از: مدت غيبت کبري طولاني و پايان آن نامشخص است ؛ ارتباط کلي با امام زمان عليه السلام قطع است؛ در اين دوران ديگر سفارت و نيابت خاصّ وجود ندارد و تنها مرجع مردم نايبان عام آن حضرت هستند که با ملاک هايي که در روايات ذکر شده، قابل تشخيص است ؛ حاکميت ظلم و جور در زمين فراگير مي شود و نهایتاً اینکه امتحانات الهي شديدتر مي شود. لغزشگاه هاي اين نوع غيبت به مراتب از نوع کوتاه، بيشتر است و انسان هاي زيادي در اين دوره به گمراهي خواهند افتاد و امتحانات سختي را پشت سر خواهند گذاشت.
در اين باره در قرآن مجيد مي خوانيم: «وَ إِذْ قَتَلْتُمْ نَفْسًا فَادَّارَأْتُمْ فيها وَ اللَّهُ مُخْرِجٌ ما کُنْتُمْ تَکْتُمُونَ ، فَقُلْنا اضْرِبُوهُ بِبَعْضِها کَذلِکَ يُحْيِ اللَّهُ الْمَوْتي وَ يُريکُمْ آياتِهِ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ»؛ «وچون شخصي را کشتيد و درباره او با يکديگر به ستيزه برخاستيد، و حال آنکه خدا، آن چه را کتمان مي کرديد، آشکار گردانيد. ، پس فرموديم: پاره اي از آن [گاو سر بريده را] به آن [مقتول] بزنيد [تا زنده شود] اين گونه خدا مردگان را زنده مي کند و آيات خود را به شما مي نماياند، باشد که بينديشيد». اين آيه از سوي بيشتر مفسران شيعه و اهل سنّت، بر وقوع رجعت و بازگشت به دنيا تفسير شده است.
مقصود
از مهدي شخصي، آن است که حضرتش فردي معين، زنده، موجود و شناخته شده از
نظر تبار و خاندان و شخص است. مقصود از مهدي نوعي، آن است که فردي است
نامعين که در زماني مناسب زاده خواهد شد و قيام کرده، جهان را پر از عدل و
داد خواهد کرد. و آن مفهومي است کلي که يک مصداق دارد و بس. از نظر منطق و
برهان، «نوعي بودن مهدي» باطل و نادرست است؛ چرا که نقض غرض از قيام مهدي
مي شود؛ زيرا غرض از قيام او پرکردن جهان از عدل و داد است؛ ولي نوعي بودن
مهدي، جهان را از ظلم و ستم پر خواهد کرد. در اين صورت هر قدرتمند دروغ
گويي مي تواند اين جامه را در بر کرده و ادعا کند که من مهدي هستم و به نام
اقامه عدل، به جهانگيري پردازد. پس مدعيان مهدويّت بسيار خواهد شد و در هر
زماني و در هر سرزميني، ممکن است چند تن ادعاي مهدي بودن کنند و ساده دلان
و ناداناني گرداگردشان جمع شوند و به ظلم و ستم بپردازند. جنگ، سراسر جهان
را فرا گيرد و عالم از خونريزي و فتنه و آشوب، آکنده گردد. بالاتر از اين،
ظلم و ستم، به نام عدل و داد به خورد جهانيان داده شود! بنابراين، وجود
مهدي نوعي، از نظر اجتماعي محال است. پس بايستي، مهدي، شخص معيني باشد که
شناختش براي خلق آسان باشد و اشتباهي در تشخيص او رخ ندهد.
ياران حضرت مهدي عليه السلام 313 نفرند. احاديث فراواني در ستايش اين گروه ممتاز وارد شده و در قرآن کريم آياتي است که تأويل به آنان شده است: از امام باقرعليه السلام و صادق عليه السلام در تأويل سخن خداي متعال «وَلَئِنْ اَخَّرْنا عَنهُم العَذابَ اِلي اُمَّةٍ مَعدُودَةٍ...»(هود/8) روايت شده است: «مراد از امت معدود ياران مهدي در آخرالزمانند؛ 313 نفر به تعداد افراد جنگ بدر. آنان در ساعتي جمع شوند؛ مانند ابرهايي که در پاييز جمع مي شوند».امام صادق عليه السلام در وصف ياران خاصّ حضرت مهدي عليه السلام فرمود: «مرداني که گويي قلب هايشان مانند پاره هاي آهن است. هيچ چيز نتواند دل هاي آنان را نسبت به ذات خداوند گرفتار شک سازد. سخت تر از سنگ هستند. اگر بر کوه ها حمله کنند، آنها را از هم خواهند پاشيد... گويي که بر اسبان خود، مانند عقاب هستند. بر زين اسب امام دست مي کشند و از اين کار برکت طلب مي کنند. گِرد امام خويش گرديده، در جنگ ها جان خود را سپر او مي سازند و هر چه را بخواهد برايش انجام مي دهند. مرداني که شب ها نمي خوابند؛ در نمازشان همهمه اي چون صداي زنبور عسل دارند. شب ها بر پاي خويش ايستاده و صبح بر مرکب هاي خود سوارند. پارسايان شب اند و شيران روز. اطاعت آنان در برابر امام شان، از اطاعت کنيز براي آقايش زيادتر است. مانند چراغ ها هستند... گويي که دل هاي شان قنديل است. از ترس خدا بيمناک و خواهان شهادت اند. تمنايشان شهيد شدن در راه خدا است. شعارشان اين است: «اي مردم! براي خونخواهي حسين بپا خيزيد». وقتي حرکت مي کنند، پيشاپيش آنان به فاصله يک ماه ترس و وحشت حرکت کند، آنان دسته دسته به سوي مولا مي روند. خدا به وسيله آنان امام راستين را ياري مي فرمايد».
خروج دجال
«دجّال» در زبان عربي به معناي «آب طلا» و طلا اندود کردن است و به همين علت، افراد بسيار دروغ گويي که باطل را حق جلوه مي دهند «دجّال» ناميده مي شوند.دجّال ستمکاري است که در آخِرُالزّمان، مردم را گمراه خواهد کرد و در هر سه دين يهوديت، مسيحيت و اسلام مطرح شده است. در روايات فراواني از خروج «دجّال» به عنوان نشانه ظهور و در برخي ديگر از آن به عنوان يکي از «اَشْراطُ السَّاعَة» ياد شده است. در مورد اصل دجّال، چند احتمال وجود دارد:دجّال، نام شخص معيني نيست و هر کسي که با ادعاهاي پوچ و بي اساس و با توسل به حيله گري و نيرنگ، در صدد فريب مردم باشد، دجّال است. اينکه در روايات از «دجّال»هاي فراوان سخن به ميان آمده اين احتمال را تقويت مي کند. احتمال دوم آن است که فردي معيّن و مشخص، به عنوان «دجّال» دردوره غيبت - با همان ويژگي هايي که براي وي بيان شده است - خروج مي کند و مردم را به انحراف مي کشاند.برخي نيز اين احتمال را مطرح کرده اند که مراد از «دجّال» همان سفياني است که درکتاب هاي اهل سنّت بيشتر به عنوان «دجّال» و در کتاب هاي شيعي به عنوان سفياني آمده است.البته اين احتمال مردود است. احتمال آخر اینکه دجّال، کنايه از کفر جهاني و سيطره فرهنگ مادي بر همه جهان است. برخي از اهل نظر، اين احتمال را تقويت کرده و همه ويژگي هايي را که براي دجّال بيان شده، با ويژگي هاي استکبار برابر دانسته اند. «استکبار» به معناي واقعي، دجّال است که خود را قيّم ملت ها مي داند و با تکيه به ثروت انبوه و قدرت عظيم، در همه جاي زمين دخالت مي کند و همه را به زير سلطه خويش مي آورد. در منابع اهل سنّت عمدتاً سخن از کشته شدن دجّال به دست حضرت عيسي عليه السلام است.
تا لنگ ظهر، ما همه خوابیم جمعه ها
از تخت خویش، روی نتابیم جمعه ها
بگذارمان به گوشه ای و دستمان نزن!
مانند خاک خورده کتابیم جمعه ها
شش روز هفته آب روانیم ـ جو به جو ـ
اینک مجویمان که سرابیم جمعه ها
افتاده ایم کنجی ـ تعطیل و بی خیال ـ
بیزار از سوال و جوابیم جمعه ها
شش روز هفته ـ مثل فلان! ـ کار کرده ایم
بنشین! نرو! کجا بشتابیم جمعه ها؟
شش روز هفته در پی اینها دویده ایم
بشمارمان که اهل حسابیم جمعه ها
شش روز هفته یکسره گردیده ایم تا
جایی برای خواب بیابیم جمعه ها
وقت غروب... آه، چه دلتنگ می شویم!
از فکر شنبه ها به عذابیم جمعه ها
ای یار غار! باز بیار آن تغار را!
تا بعد خواب کشک بسابیم جمعه ها
گفتند: صبح جمعه می آید امام عصر
تا لنگ ظهر، ما همه خوابیم جمعه ها!
نداي آسماني
«ندا» بلند شدن صدا و ظهور آن است و گاهي فقط به صدا اطلاق مي شود.در اينجا منظور از نداي آسماني، ظاهراً صدايي است که در آستانه ظهور حضرت مهدي عليه السلام از آسمان شنيده مي شود و همه مردم، آن را مي شنوند. در روايات، تعبيرهاي «ندا»، «صيحه» و «صوت» بيانگر اين نشانه ظهور است؛ اگرچه ممکن است به نظر رسد هر يک از آنها، نشانه جداگانه اي باشد که پيش از ظهور واقع مي شود لکن به نظر مي رسد که اينها تعبيرهاي گوناگون از يک حادثه و يا دست کم، اشکال گوناگون يک حادثه است. مراد از همه آنها، همان بلند شدن صدايي در آسمان است؛ ولي به اعتبار اينکه صداي عظيم بيدار باشي است که همه را متوجه خود مي کند و نيز موجب وحشت عمومي و ايجاد دلهره و اضطراب مي گردد؛ به آن «صيحة»، «فزعة»، «صوت» و «نداء» - که هر يک بيانگر ويژگيِ از آن حادثه است. اطلاق مي شود.
![[تصویر: 136786741277231.jpg]](http://nooromahdi.ir/upload/uploads/136786741277231.jpg)
مسئله ای که چند کاربر از وب سایت ما درخواست کردند تا به آن پاسخ بدهیم ، ابتدا به بررسی حدیثی و تفصیلی آن خواهیم پرداخت ، همراه ما باشید .
مسأله ای که پیرامون زندگی شخصی و کیفیت معیشت امام عصر نیاز به بررسی دارد، مسأله زن و فرزند آن حضرت است، که آیا با توجه به فلسفه غیبت و اینکه آن حضرت به شیوه ناشناس زندگی می‌کنند و کسی از مکان وی آگاه نیست، ازدواج و داشتن فرزند با این مسأله سازگار است؟
منابعی که در اختیار است، یا اشکال سندی دارد و یا ابهام دلیلی و نظر قاطعی را ارائه نمی دهند، در اینجا سه احتمال وجود دارد :
۱-اساساً حضرت مهدی(عج) ازدواج نکرده است.
۲- ازدواج انجام گرفته، ولی اولاد ندارند.
۳- ازدواج کرده اند و دارای فرزندانی نیز می باشند.
اگر احتمال اول را بپذیریم، لازمه اش اینست که امام معصوم (ص) یکی از سنتهای مهم اسلامی را ترک کرده باشد و این با شأن امام سازگار نیست. اما از طرفی دیگر چون مسأله غیبت، اهم است، ترک ازدواج، با توجه به آن امر مهمتر، اشکالی را ایجاد نمی‌کند و گاهی برای مصلحت بالاتر، لازم و واجب نیز هست.
اما احتمال دوم که اصل ازدواج را بپذیریم بدون داشتن اولاد، جمع می کند بین انجام سنت اسلامی و عدم انتشار مکان و موقعیت حضرت. اما باز این اشکال باقی است که اگر قرار باشد، آن حضرت شخصی را به عنوان همسر برگزیند، یا باید بگوییم که عمر او نیز مانند عمر حضرت طولانی است که بر این امر دلیلی نداریم، یا این که بگوییم مدتی از آن، تنها و بدون زن و فرزند زندگی را ادامه می دهد.
احتمال سوم آن است که آن حضرت ازدواج کرده، و دارای اولاد نیز هست و اولاد آن حضرت نیز فرزندانی دارند. و … این مسأله افزون بر آن که دلیل محکمی ندارد، اشکال اساسی آن اینست که این همه اولاد و اعتاب بالاخره روزی در جست وجوی اصل خویش می افتند و همین کنجکاوی و جست و جو، مسأله را به جایی باریک می کشاند که با فلسفه غیبت حضرت نمی‌سازد.(۱)
البته برخی خواسته اند از روایات و بعضی از ادعیه بر این احتمال اقامه دلیل کنند که در اینجا به دو مورد آن اشاره می کنیم.
۱٫مفضل بن عمر گوید از امام باقر شنیدم که فرمود : صاحب الزمان(عج) را دو غیبت است : یکی از آن دو به اندازه ای طولانی شود که بعضی گویند آن حضرت از دنیا رفته و برخی گویند کشته شده است، و بعضی نیز بر این باور باشند که جز اندکی از یاران بر امامت وی ماندگار نماندند و کسی هم از مکان و جایگاه زندگی آن حضرت، آگاه نیست؛ نه از فرزندان و نه چیز دیگری، جز آن کسی که امور وی را پی می گیرد.”(۲) استدلال برای اثبات زن و فرزند قسمت آخر روایت است، اما این استدلال از چند جهت اشکال دارد.
الف : این روایت را نعمائی در کتاب غیبت خود نقل کرده و به جای کلمه ولد (فرزند) کلمه ولی(۳) آورده است. بنابراین اعتمادی بر آن روایت با توجه به این نقل نیست…
ب : در روایت نیامده که الآن امام زمان(عج) دارای زن و فرزند است و از این جهت اجمالی دارد، شاید به فرزندانی که بعداً در آستانه ظهور و یا بعد از آن به دنیا خواهد آمد، اشاره داشته باشد.
ج : شاید از باب مبالغه در خفا باشد. یعنی اگر بر فرض آن حضرت اولاد هم می داشت، از جایگاه و سرّ غیبت او آگاه نمی‌شدند. با این احتمال نیز استدلال به روایت برای اثبات اولاد برای امام زمان(عج) ناتمام است.
۲٫ روایت ابن طاووس از امام رضا که ایشان می فرمایند : “الها! مایه چشم روشنی و خوشحالی امام زمان(عج) را در او و خانواده و فرزندان و ذریه و تمام پیروانش فراهم فرما”(۴) این روایت نیز نمی توان استدلال کرد چون :
الف : از جهت سند قابل اعتماد نیست.
ب : به زمان ولادت فرزندان اشاره ندارد که پیش از ظهور است یا بعد از آن.
منابع و مآخذ :
۱٫ چشم به راه مهدی، جمعی از نویسندگان مجله حوزه، ص۳۵۲
۲٫ کتاب الغیبه، شیخ طوسی،ص۱۶۲
۳٫ کتاب الغیبه، نعمانی،ص۱۷۲
تاریخ الغیبة الکبری، محمد صدر، ج۲، ص۶۵، مکتبة الأم امیرالمؤمنین ، العامة، اصفهان
سلاحم فکرت ودینم مسلمان هادیم قران
بيعت نامه حضرت مهدي
در روايتي از اميرالمؤمنين علي عليه السلام مفاد بيعت نامه مردم و حضرت مهدي عليه السلام اين گونه مورد اشاره قرار گرفته است: «... با او بيعت مي کنند که هرگز دزدي نکنند. مرتکب فحشا نشوند. مسلماني را دشنام ندهند. خون کسي را به ناحق نريزند. به آبروي کسي لطمه نزنند. به خانه کسي هجوم نبرند. کسي را به ناحق نزنند. طلا، نقره، گندم و جو ذخيره نکنند. مال يتيم نخورند. در مورد چيزي که يقين ندارند، گواهي ندهند. مسجدي را خراب نکنند. مشروب نخورند. حرير و خز نپوشند. در برابر سيم و زر سر فرود نياورند. راه را بر کسي نبندند. راه را ناامن نکنند. گرد هم جنس بازي نگردن+د. خوراکي را از گندم و جو انبار نکنند. به کم قناعت کنند. طرفدار پاکي باشند و از پليدي گريزان باشند. به نيکي فرمان دهند و از زشتي ها باز دارند. جامه هاي خشن بپوشند. خاک را متکاي خود سازند. در راه خدا حق جهاد را ادا کنند و...». او نيز در حق خود تعهد مي کند که: «از راه آنان برود، جامه اي مثل جامه آنها بپوشد. مرکبي همانند مرکب آنان سوار شود و آن چنان که آنها خواهند، باشد... با کم راضي و قانع شود. زمين را به ياري خدا پر از عدالت کند، آن چنان که پر از ستم شده است. خدا را آن چنان که شايسته است بپرستد. براي خود دربان و نگاهبان اختيار نکند».
خطبه قيام
حضرت مهدي عليه السلام پس از ظهور و قبل از قيام خطبه اي ايراد خواهد کرد. امام باقرعليه السلام در اين باره مي فرمايد: قائم در آن هنگام (ظهور) در مکه است. پشت به بيت اللّه الحرام تکيه داده چنين ندا کند: اي مردم! ما از خدا ياري مي طلبيم و از مردمي که دعوت ما را اجابت کنند، ما اهل بيت پيامبرتان محمد هستيم و سزاوارترين مردم به خدا و به محمدصلي الله عليه وآله، هر که در مورد آدم با من محاجّه کند، بايد بداند که من نزديک ترين کس به آدمم. هر که درباره نوح با من به گفت وگو بر خيزد، بداند که من سزاوارترين کسي به نوحم. هر که در زمينه ابراهيم با من الاحتجاج کند، بداند که شايسته ترين مردمان به ابراهيمم. هر که در مورد محمدصلي الله عليه وآله با من محاجه نمايد، بداند که من نزديک ترين مردمان به محمدم، هر که درباره پيامبران با من گفت وگو کند، من سزاوارترين مردمان به پيامبرانم. من بازمانده آدم، ذخيره اي از نوح، برگزيده اي از ابراهيم و انتخاب شده اي از محمدصلي الله عليه وآله هستم. بدانيد! هر که در کتاب خدا با من به محاجّه برخيزد، من سزاوارترينِ مردم به کتاب خدا هستم. بدانيد! هر که در سنّت رسول خدا با من محاجّه نمايد، من به سنّت رسول خدا سزاوارترينم. شما را به خدا سوگند! هر که سخن را امروز بشنود، به ديگري که حاضر نيست برساند. به حق خدا و حق پيامبرش و به حق خودم - حق من بر شما حق قرابت من به پيامبر خدا است - از شما مي خواهم که مرا ياري نماييد و در برابر کساني که به ما ظلم کردند، از ما حفاظت کنيد. ما را بيم دادندو به ما ستم نمودند و ما را از ديار و فرزندانمان راندند. بر ما جور نمودند و حقمان را سلب کردند و اهل باطل بر ما دروغ بستند. خدا را! خدا را! ما را در نظر آوريد، ما را رها نکنيد و ياريمان کنيد که خداي تعالي شما را ياري خواهد نمود».(الغيبة، باب چهاردهم، حديث 67).
يکي از تکاليف و آداب شيعيان در عصر غيبت، ناله کردن و ندبه نمودن و تأسّف خوردن به غيبت آن حضرت است، و از جمله دعاهاي ارزنده اي که در اين باره نقل شده، دعاي مبارک «ندبه» است. اين دعا مشتمل بر عقائد حقّه و تأسف بر غيبت امام قائم (عج) است که به سند معتبر از امام صادق عليه السلام نقل گرديده و به خواندن آن در چهار عيد: جمعه، فطر، قربان و غدير توصيّه شده است. دعاء ندبه به حق، يکي از دعاهاي جالب و پرمعني است، از نظر فصاحت بسيار فصيح و روان و از نظر محتوا، علمي، عقيدتي، انقلابي و سياسي و در عين حال بسيار پر احساس و عاطفي است و اگر درست به مفهوم آن توجّه شود مي تواند منبع الهام بخش براي مبارزات اجتماعي بر ضدّ ظلم بوده باشد. شايسته است اين دعا را شيعيان به طور دسته جمعي در هر روز جمعه با کمال تضرّع و زاري و ناله و سوگواري و با نهايت حزن و اندوه بخوانند و اشک بريزند و بر غيبت آن يوسف زهرا (س) توجه نمايند.
وبلاگ در انتظار ظهورد بـرای شناخت بیشتـر ازامام عصر(عج) و مـوعـود بـاوری راه اندازی گردیده و در نظر دارد شرایط را برای ظهور حجه خدا بر زمین آماده سازد ذکر تعجیل فرج ،رمز نجات بشر است مابرآنیم که این ذکـرجهـانی بشود
